Wanneer heb jij voor het laatst in je broek geplast van het lachen? Versus Zo doen we het altijd…
Ik ben een beetje klaar met de ‘Zo doen we het altijd” ervaring. Mensen die vertellen dat het maar op een manier kan. Mensen die van top tot teen uitstralen dat ze hun werk niet leuk vinden. Mensen die een standaard verhaal afdraaien en niet meer geïnteresseerd zijn in de uitkomst. Dat gevoel van onvrede tast me aan, pakt me en lokt me soms uit om mee te gaan in de negativiteit. Een lekkere snauw terug geven zou ik dan graag doen. Soms ontglipt me er dan ook een. In de loop der jaren lukt het me steeds vaker om het niet persoonlijk te nemen. Of de bal vriendelijk terug te spelen; gaat het, u klinkt geïrriteerd? Of stoor ik, u klinkt erg druk. Mensen zijn over het algemeen verrast dat een vreemde kan horen dat iets ze niet zint en herpakken dan meestal hun professionele houding.
Even los van het feit dat je misschien een ander baan moet gaan zoeken als je het echt niet naar je zin hebt. Er zijn een aantal simpele manieren die er voor zorgen dat je meer plezier hebt in je werk. Het gaat hier om het principe wie geeft, zal ontvangen. Onbewust straal je namelijk meer uit dan je denkt: het fysiek en de klankkleur van je stem verraden een hoop. Het draait om de energie die je afgeeft.
Wat doe jij om in balans te blijven?
Mensen zullen eerder naar je luisteren als je een kalme, assertieve en krachtige houding hebt. Vrees niet je hoeft geen koele kikker te zijn. Het laat de ander zien dat jij de baas bent over je emoties en frustraties en dat de ander zich veilig genoeg kan voelen om zijn eigen gevoelens bij jouw te uitten. Mensen zijn altijd opzoek naar balans. En tegelijkertijd zoekt men altijd naar herkenning; zo doen WIJ dat. Praktisch gezien, zal iemand die niet lekker in zijn vel/ werk zit, hulp zoeken bij een stabiel persoon en medeleven zoeken bij gelijkgestemden.
Wil je weer plezier in je werk hebben zoek de positievo’s op! Zij leren je hoe je je hersenen voor de gek kunt houden en en je voelt je in no time weer blij. Geloof je me niet? Probeer het volgende eens uit: schreeuw of zeg heel welgemeend IK BEN HEEL BOOS! Doe het nog eens, maar nu terwijl je glimlacht. Voel je een verschil? Of lach je al? Je hersenen kunnen vaak niet detecteren of een lach gemeend is of niet. Als je dus begint met hard op nep te lachen duurt het niet lang voordat je echt gaat lachen. Het zelfde geldt voor een vrolijk gevoel. Laat iemand die niet vrolijk is of geïrriteerd is een lachfilm kijken, met vrolijke mensen praten etc en de staat van emotie zal vaak snel omslaan.
Wanneer heb jij voor het laatst in je broek geplast van het lachen?
Als het zo makkelijk is, waarom doet iedereen dan niet alsof? Ja goede vraag, negatief gedrag of ongelukkig zijn levert de meeste mensen ook iets op. Zo hoeven ze niet te proberen om hun dromen waar te maken, kunnen ze niet falen als ze iets niet proberen, voelen ze saamhorigheid of geborgenheid in een groep of gevoel. Probeer er dus ook achter te komen wat jouw gedrag je oplevert; wordt er nu ineens WEL naar je geluisterd? Of wordt je met rust gelaten? Doe iets met het gevoel dat je ervaart, het is vaak de bron van jouw (on)rust.
Zorg ervoor dat je werk je energie geeft, doe iets wat jouw behoeftes vervult. Maak plezier, doe eens iets dat niet hoort, zoek de uitdaging op;
Vandaag doen we het anders!
Wat is de meest lachwekkende situatie die jij op je werk hebt beleefd?