Het zit ‘m in de nummers

Geld euro's

It’s al about the numbers! Die uitdrukking heb je vast wel eens gehoord?

Wat als ik je nu vertel dat jouw onderhandelings positie op je werk of in je onderneming kunt versterken door heel specifiek te zijn. Specifieke zijn over cijfers kan je consistent meer geld opleveren. Uit het onderzoek van Janiszewski en Uly (University of Florida), is gebleken dat ronde getallen, tientallen en honderdtallen er voor zorgen dat kopers het verkochte product minder op waarde schatten. Producten waarvan gedacht wordt dat de prijs uniek en speciaal berekend is worden sneller op waarde geschat en daarom eerder aangeschaft.

Wat betekent dit voor jou in de praktijk? Biedt jij iets aan dat je voor $60 verkoopt, dan zal jij  op basis van deze theorie minder verkopen dan wanneer je het aanbiedt voor $62.

Let wel op; hoe kleiner de marge, hoe kleiner jouw klant of werkgever denkt.

$289,95 naar 290 is 5 stappen meer…. maar het is maar 5 cent

$285 naar 290 is maar 1 stap en daar zeg je makkelijker ja tegen dan 5!

Daarnaast stimuleer je de persoon die je tegenover je hebt om in marges van 5 te denken i.p.v. van 1.

Speel er eens een week mee en kijk wat het voor je onderhandelingstechniek doet?!

Met een kleine aanpassing Verhoog jij je omzet, heb jij super goede sales of zit je ineens boven je target.

Succes!

 

Eten van baby naar dreumes

Pixabay

Foto van: Pixabay

Dit mini boekje is een samenvoeging van de informatie die je op de site vindt van: Het centrum voor jeugd en gezin, het consultatiebureau, het voedingscentrum, Nestle , Olvarit en een interview in WebMD met pedagoog Stephen Parker. Voor alle vrouwen die door de bomen het bos niet meer zien of simpelweg geen tijd hebben om al deze verschillende kanalen af te gaan.

In de aanloop naar echt “eten” eten, kun je je baby vanaf 4-5 maanden 1 tot 2 eetlepels gepureerd fruit geven om aan de smaak en aan het concept van eten te wennen. Tussen de 4e en de 6e maand neemt het tongreflex af, waardoor ze het eten minder snel uitspugen. Hetzelfde geldt voor het avond eten. Begin eerst met gekookte gepureerde groente. Bijvoorkeur om te beginnen een milde smaak een paar dagen achter elkaar geven.

 

 

Voorbeeld van een gezond eetpatroon Vanaf 6 maanden tot 1 jaar

 

Ontbijt

Maximaal 200 ml melk of pap

Tussendoor

Gepureerd fruit

Thee of water

Lunch

Maximaal 200 ml melk

Tussendoor

Maximaal 200 ml melk

kaakje

Avondeten

50- 100 gr gepureerde gekookte groenten

50-100 gr gepureerde gekookte rijst, pasta of aardappel

10-25 gr Eiwitten zoals Vlees of Vis gekookt en gepureerd.

Een Toetje zoals Yoghurt of kwark mag (9-12 mnd), maar hou het zo lang mogelijk suiker vrij.

 

Voor het slapen gaan

Maximaal 200 ml melk of pap let op de speciale slaappapjes bevatten over het algemeen VEEL toegevoegde suikers.

 

*Maximaal 200ml melk 3-4 keer per dag bij 6-7 mnd. Probeer daarna langzaam af te bouwen naar 2 keer per dag. Geef daarnaast water of (baby) thee.

*vanaf 7 maanden kun je als ontbijt ook een boterham geven met melk.

* vanaf 9 maanden kunnen er twee broodmaaltijden per dag gegeven worden.

*Vitamine D is essentieel voor kinderen t/m de leeftijd van 4 jaar. Volg de richtlijn van de fabrikant die past bij de leeftijd van uw kind en het product dat u gebruikt. In sommige multivitaminen zit bijvoorbeeld al genoeg vitamine D. U hoeft dan niet ook nog los vitamine D te geven.

 

Tips en weetjes

Wat heeft spraak met eten en drinken te maken? Zou je zeggen. Vanaf 7 a 8 maanden is het aan te raden om je kind uit een beker te laten drinken. Zij oefenen hiermee hun mondspieren en ook de die spieren die nodig zijn om woorden te vormen. Vanaf 10 maanden is het daarom ook goed om je kind te stimuleren om zelf eten naar zijn mond te brengen met de hand of een lepel. Super goed voor de motoriek.

 

Peer, banaan en perzik zijn goede fruit soorten om de eerste hapjes mee te beginnen. Ze zijn zacht en toegankelijk voor baby’s.

Nitraatarme groentes om de eerste hapjes mee te beginnen zijn; Wortel, courgette, sperzieboon, doperwten, Bloemkool, aubergine.

 

Niet vaker dan 2 keer per week:

Nitraat rijke groentes zoals; Chinese kool, venkel, andijvie, koolrabi, rode bieten, snijbiet, waterkers, paksoi, sla, postelein, spitskool, raapstelen.

 

Niet vaker dan 1x per week:

Leverpastei

 

Geen: Rauw vlees en vis. Vis zo vers mogelijk. Geen wit brood (i.v.m. verstopping en lage voedingswaarde).

De tussendoortjes kunnen soepstengels, kinderkaakje, een rijstewafel (zonder zout) of zachte rauwkost zoals komkommer zijn.

 

Vanaf 1 jaar

Bij kinderen van 1-3 is het natuurlijke honger en verzadigingsgevoel vaak nog in balans (Dieetcentrum.nl). Zij weten daarom heel goed wanneer ze genoeg hebben gegeten. Als ouder kun je daarom vaak bepalen Wat je kind eet en Wanneer het eet, de hoeveelheid kun je binnen het redelijke aan hen zelf overlaten.

 

Dagelijks 10 microgram aan vitamine D nodig.

 

Voorbeeld van een gezond eetpatroon vanaf 1 jaar

Ontbijt

Boterham, boter, beleg of Havermoutpap (iets zonder toegevoegde suikers) beker melk (+/-300 ml totaal per dag) / water/ thee

Tussendoor

Fruit, water / thee (naast 300 ml melk, heeft je kind nog 450 ml gezond vocht nodig zoals; water en thee).

Lunch

Boterham, boter, beleg, melk

Tussendoor

Rauwkost, fruit, cracker, biscuit, rijstewafel, soepstengel

Avondeten

2 a 4 eetlepels gekookte groente (50-100 gram) en 2 a 4 eetlepels (50-100 gram) koolhydraten zoals, pasta, couscous, aardappelen of rijst. 1 a 2 eetlepels vis, vlees of andere eiwitten (50 gram).

Toetje

Yoghurt, vla of kwark, liefst ongezoet.

 

Het liefst na het eerste levensjaar pas; Pindakaas en Honing geven Sommige pedagogen, waaronder Stephen Parker MD raden zelfs aan om te wachten tot kinderen 3 zijn. De eerste keer dat je je kind pindakaas (of iets met noten) kiwi, aardbei of honing geeft. Is het aan te raden om dit op een tijdstip te doen waarop je makkelijk naar een huisarts of ziekenhuis kunt gaan i.v.m. mogelijke allergische reactie. Het lijkt misschien vergezocht, maar het zal toch maar net zo zijn dat je kind er niet tegen kan. Kleine moeite toch? Verder begin met een kleine hoeveelheid.

*Meeting your babies nutricial needs, by Gina Shaw. 2009 WebMD.LLC.

© Moeder Geworden & NU?

Wanneer heb jij voor het laatst in je broek geplast van het lachen? Versus Zo doen we het altijd…

Ik ben een beetje klaar met de ‘Zo doen we het altijd” ervaring. Mensen die vertellen dat het maar op een manier kan. Mensen die van top tot teen uitstralen dat ze hun werk niet leuk vinden. Mensen die een standaard verhaal afdraaien en niet meer geïnteresseerd zijn in de uitkomst. Dat gevoel van onvrede tast me aan, pakt me en lokt me soms uit om mee te gaan in de negativiteit. Een lekkere snauw terug geven zou ik dan graag doen. Soms ontglipt me er dan ook een. In de loop der jaren lukt het me steeds vaker om het niet persoonlijk te nemen. Of de bal vriendelijk terug te spelen; gaat het, u klinkt geïrriteerd? Of stoor ik, u klinkt erg druk. Mensen zijn over het algemeen verrast dat een vreemde kan horen dat iets ze niet zint en herpakken dan meestal hun professionele houding.

Even los van het feit dat je misschien een ander baan moet gaan zoeken als je het echt niet naar je zin hebt. Er zijn een aantal simpele manieren die er voor zorgen dat je meer plezier hebt in je werk. Het gaat hier om het principe wie geeft, zal ontvangen. Onbewust straal je namelijk meer uit dan je denkt: het fysiek en de klankkleur van je stem verraden een hoop. Het draait om de energie die je afgeeft.

Vrouw&WOW-50

Wat doe jij om in balans te blijven?
Mensen zullen eerder naar je luisteren als je een kalme, assertieve en krachtige houding hebt. Vrees niet je hoeft geen koele kikker te zijn. Het laat de ander zien dat jij de baas bent over je emoties en frustraties en dat de ander zich veilig genoeg kan voelen om zijn eigen gevoelens bij jouw te uitten. Mensen zijn altijd opzoek naar balans. En tegelijkertijd zoekt men altijd naar herkenning; zo doen WIJ dat. Praktisch gezien, zal iemand die niet lekker in zijn vel/ werk zit, hulp zoeken bij een stabiel persoon en medeleven zoeken bij gelijkgestemden.


Wil je weer plezier in je werk hebben zoek de positievo’s op! Zij leren je hoe je je hersenen voor de gek kunt houden en en je voelt je in no time weer blij. Geloof je me niet? Probeer het volgende eens uit: schreeuw of zeg heel welgemeend IK BEN HEEL BOOS! Doe het nog eens, maar nu terwijl je glimlacht. Voel je een verschil? Of lach je al? Je hersenen kunnen vaak niet detecteren of een lach gemeend is of niet. Als je dus begint met hard op nep te lachen duurt het niet lang voordat je echt gaat lachen. Het zelfde geldt voor een vrolijk gevoel. Laat iemand die niet vrolijk is of geïrriteerd is een lachfilm kijken, met vrolijke mensen praten etc en de staat van emotie zal vaak snel omslaan.

Wanneer heb jij voor het laatst in je broek geplast van het lachen?
Als het zo makkelijk is, waarom doet iedereen dan niet alsof? Ja goede vraag, negatief gedrag of ongelukkig zijn levert de meeste mensen ook iets op. Zo hoeven ze niet te proberen om hun dromen waar te maken, kunnen ze niet falen als ze iets niet proberen, voelen ze saamhorigheid of geborgenheid in een groep of gevoel. Probeer er dus ook achter te komen wat jouw gedrag je oplevert; wordt er nu ineens WEL naar je geluisterd? Of wordt je met rust gelaten? Doe iets met het gevoel dat je ervaart, het is vaak de bron van jouw (on)rust.

Zorg ervoor dat je werk je energie geeft, doe iets wat jouw behoeftes vervult. Maak plezier, doe eens iets dat niet hoort, zoek de uitdaging op;
Vandaag doen we het anders!

Wat is de meest lachwekkende situatie die jij op je werk hebt beleefd?

Porträt Wahlheimat auf Zeit

2011 door Ingrid Schaap

Foto: Ingrid Schaap Tekst: Joel Bisang.

Ludmilla Skinner, Niederländerin mit afrikanischen Vorfahren, hat vier Jahre als Expat in der Schweiz verbracht. Nun ist sie zurück in flacheren Gefilden und wirft einen Blick zurück auf die Alpenrepublik.

Die Plakate der SVP, die ein schwarzes Schaf zeigen, das von weissen Schafen von der Schweizer Weide vertrieben wird, waren nicht zu übersehen, als Ludmilla Skinner im Jahr 2007 in Zürich ankam. In der Schweiz war gerade Wahlkampf, und Berichte über die umstrittene Wahlwerbung hatten auch in ihrer Heimat, den Niederlanden, die Runde gemacht. Die von Freunden geäusserten Befürchtungen, der Schweizer Alltag könnte punkto Rassismus unangenehme Überraschungen bereithalten, bestätigten sich indes nicht.

«Meine Hautfarbe war eigentlich nie ein Thema», sagt die Niederländerin mit surinamesischen Wurzeln, deren Vorfahren ursprünglich aus Afrika stammen. Das Strassenbild in den Schweizer Städten sei zwar im Vergleich mit den Niederlanden weniger stark von Menschen verschiedener Hautfarbe geprägt. Negative Reaktionen habe sie deswegen aber keine erlebt, zumindest seien sie ihr nie aufgefallen. «Ich bin in der niederländischen Randstad aufgewachsen, wo das Mit- und Nebeneinander von Menschen verschiedenster Herkunft und Hautfarbe eine Selbstverständlichkeit ist», sagt sie. Die Randstad ist das Ballungsgebiet der grössten niederländischen Städte und erstreckt sich über mehrere Provinzen. Es hat etwa acht Millionen Einwohner und ist damit dicht bevölkert. Über Äusserlichkeiten wie ihre Hautfarbe hat sich Ludmilla Skinner hier nie viele Gedanken gemacht. Ihr Mann ist Niederländer und weiss.

«Spontane Unterhaltungen beim Warten an der Tramhaltestelle sind in der Schweiz selten.»

Grössere Herausforderungen hielt die Schweiz auf einem anderen Gebiet bereit. Hier einfach Hausfrau zu sein und sich auf das Lernen der Sprache und die Pflege des Freundeskreises zu beschränken, sei für sie nie in Frage gekommen, erklärt sie, deren Mann für ein internationales Pharmaunternehmen tätig ist: «Das hätte mich langfristig nicht befriedigt und unserer Beziehung hätte es wohl kaum gut getan.» Dass aber auch ein Hochschulabschluss und das Beherrschen mehrerer Sprachen in einem fremden Land noch längst kein Garant für eine Arbeitsstelle sind, wurde ihr schnell einmal klar. «Während mein Mann mehr oder weniger da weitermachen konnte, wo er in den Niederlanden aufgehört hatte, musste ich komplett neu beginnen und mir ohne Netzwerk etwas aufbauen », erzählt sie. «Dazu braucht es Geduld und die Bereitschaft, sich auf neue und nicht immer einfache Umstände einzulassen.» Nach einigen Monaten intensivem Sprachunterricht und ersten Erfahrungen als administrative Mitarbeiterin fand sie schliesslich eine ihrer Ausbildung entsprechende Stelle bei einem Personalvermittler. Doch am Ziel war sie damit noch nicht angelangt. «Ich war, wie viele Expats, auf der Suche nach einer Arbeit, die ich überall ausüben konnte, sei es in der Schweiz, zu Hause in den Niederlanden oder in irgendeinem anderen Land.» Eine berufsbegleitende Coaching-Ausbildung ermöglichte ihr schliesslich den Weg in die Selbständigkeit. Ihr noch in Zürich gegründetes eigenes Porträt Wahlheimat auf Zeit Ludmilla Skinner, Niederländerin mit afrikanischen Vorfahren, hat vier Jahre als Expat in der Schweiz verbracht. Nun ist sie zurück in flacheren Gefilden und wirft einen Blick zurück auf die Alpenrepublik. Beratungsunternehmen hat die Dreissigjährige mittlerweile in die Niederlande übersiedelt.

Auf konkrete Unterschiede zwischen Heimatland und Wahlheimat angesprochen, lässt sich Skinner Zeit, um zu überlegen. Beide Gesellschaften seien offen und modern, sagt sie schliesslich. Unterschiede zeigten sich im Detail. Was die Chancengleichheit der Frauen anbelangt, sei es in der Schweiz in ihren Augen etwas schlechter bestellt als in den Niederlanden. Zumindest habe sie den Eindruck, in den Niederlanden sei es für Frauen dank eines grösseren Angebots an Teilzeitstellen und etwas flexibleren Arbeitgebern leichter, Arbeit und Kinder unter einen Hut zu bringen.

Vor allem sind der Jungunternehmerin aber die Mentalitätsunterschiede zwischen Niederländern und Schweizern aufgefallen. Ihr leicht ironischer Befund: «Spontaneität ist definitiv nicht der auffälligste Charakterzug der Schweizer.» Die freundliche Zurückhaltung vieler Eidgenossen im Alltag habe ihr, gewöhnt an die direkte, manchmal etwas raue Art der Niederländer, teilweise schon etwas Mühe bereitet. Spontane Unterhaltungen mit Fremden, sei es beim Warten an der Tramhaltestelle oder im Ausgang, seien selten, und oft reagierten die Leute etwas verdutzt, wenn man sie anspreche. Der Umgang miteinander sei in der Schweiz zwar ziemlich reibungslos, verhindere so aber auch Begegnungen.

So sei es doch eher die Ausnahme, dass ein Mann sich getraue, im Ausgang eine Frau anzusprechen, ohne sich vorher gut Mut angetrunken zu haben, findet sie. Und die gut gestylten Schweizerinnen reagierten entsprechend unbeholfen bis kühl, wenn das andere Geschlecht dann mal den ersten Schritt wage. «Neue Bekanntschaften zu machen, ist in der Schweiz auf jeden Fall ein nicht ganz einfaches Unterfangen», seufzt die Ex-Schweizerin auf Zeit, betont allerdings im gleichen Atemzug, die Schweizer seien aller Zurückhaltung zum Trotz nicht weniger herzlich als die Holländer: «Es braucht einfach etwas mehr Zeit, bis sie einen ins Herz schliessen.»

Beeindruckt ist Skinner auch nach vier Jahren noch von der allerseits herrschenden Sauberkeit und der Schönheit der hiesigen Landschaft. «Manchmal ist die Schweiz beinahe irritierend sauber», lacht sie . Auch bezüglich Qualitätsbewusstsein und Dienstleistungsbereitschaft könnten sich die Niederländer eine dicke Scheibe von den Schweizern abschneiden. «Der Lebensstandard ist auch im Vergleich mit den nicht eben armen Niederlanden hoch und es funktioniert beinahe alles immer perfekt.» Letzteres sieht sie mit als Grund dafür, dass man sich hier manchmal etwas übertrieben über doch eher unbedeutende Probleme wie beispielsweise verspätete Züge ärgert. «Bei solchen Gelegenheiten merkt man dann jeweils, dass die Schweizer etwas verwöhnt sind.»

Making the first connection; establishing new friendships

Despite the fact that most people now a days have more friends than our parents and grandparents had, loneliness is a word that is occurring more often especially amongst expats. Do we need to change our approach and are there easy ways to make friends? Due to our fairly new self centred society the ways […]

E-mail zorgt voor werkstress

AMSTERDAM – De grote hoeveelheid, soms irrelevante, e-mails zorgt voor flink wat onnodige spanning op de werkvloer. Vooral de druk van de onbeantwoorde berichten drukt op de schouders van veel mensen.

Bijna de helft van de managers geeft toe dat de grote toevloed aan irrelevante e-mails in zijn inbox bijdraagt tot een verhoogd stressniveau.

Voor 7 procent van de ondervraagden is die overladen inbox zelfs een bijzonder zware stressfactor. Dit blijkt uit onderzoek van het computerbedrijf IBM, dat Express aanhaalt.

Verkeerd gebruik

Ongeveer de helft van de deelnemers aan het onderzoek zegt constant op allerlei e-mails te moeten antwoorden. In bedrijven met meer dan vijfhonderd werknemers stijgt dat tot 54 procent.

Vrijwel alle respondenten zijn van mening dat e-mail het belangrijkste middel voor samenwerking is, maar dat het vaak op een verkeerde of overdreven manier wordt gebruikt.

Daarnaast zegt driekwart van hen wel eens per ongeluk een e-mail te hebben verzonden naar een verkeerde persoon. En nagenoeg de helft betrapt zich geregeld op verkeerd gebruik van reply-to-all.

Wat is coaching

“Voor mij is coaching: de meerwaarde die jij als persoon hebt naar voren brengen en tentoonstellen. Dat doe ik door hoofdzaken van bijzaken te scheiden, en door de chaos in mensen hun hoofd te organiseren.

Ik repareer eigenwaarde, kweek respect en uitmuntendheid. Daarnaast speel ik in op de behoefte van mensen en geef ze op het juiste moment aandacht en ontwaak ik hun passie en kracht.

In het dagelijks leven nemen de meeste mensen er vaak niet de tijd voor om te kijken hoe zij hun potentie maximaal in kunnen zetten. Laat staan dat men de tijd neemt om te plannen wat men in het leven wil bereiken. We laten het vaak open. We zien wel wat er op ons pad komt en zo lang het leuk is vinden veel mensen het wel best. En dan ineens gebeurt er iets onverwachts; positief of negatief, waardoor je aan het denken gezet wordt. Misschien herken je wel een of meer van deze vragen, waar ik mensen al mee geholpen heb:

  • Is dit alles?
  • Is hetgeen ik tot nu toe bereikt heb, het resultaat van bloed, zweet en tranen?
  • Was dit voorbestemd of simpel weg geluk?
  • Wat wil ik precies?
  • Of ik weet wat ik wil, maar hoe nu verder?

Het ontdekken van Jouw drijfveer (Master Motive) in combinatie met een concreet plan zorgt ervoor dat jouw doelen elke dag een beetje dichterbij komen.

Skinner Self Actualisation zorgt ervoor dat je de hoofdzaken van de bijzaken kunt scheiden, zodat jij je volledige aandacht kunt richten op jouw doel!

Na afloop sta je stevig in je schoenen en kun je met volle kracht vooruit.

Coaching van Skinner Self Actualisation heeft mensen met allerlei klachten en problemen al geholpen.

Nieuwsgierig? Je bent van harte welkom Bel: 06-200 64 715 of mail info@skinner-self-actualisation.com voor meer informatie.

30+++ Dilemma

Elke dag maken we meer dan 100 keuzes, bewuste en onbewuste keuzes:
wat zal ik aan doen, ga ik vandaag met de fiets of met de auto, wat wil ik op mijn brood, zal ik er wat van zeggen of niet? Of dit is het juiste target dat ik met dit project wil halen, door deze, deze en deze elementen te implementeren zullen we de tegenpartij mee krijgen. Toch zijn er mensen die ervaren dat ze helemaal geen keus hebben en anderen die vinden dat er te veel keuzes zijn.

De meeste van mijn klanten hebben het in de basis goed voor elkaar. Ze worden meestal gewaardeerd door hun omgeving en hebben mensen om zich heen die trots op ze zijn. Een van de zinnen die ik dan ook veel hoor is; ik mag eigenlijk niet klagen, maar ik zoek een coach voor mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling want:

  • Ik ben toch niet zo gelukkig als het lijkt.
  • Heb ik de juiste keuzes gemaakt? Zo niet, is er nog tijd om te veranderen?
  • Ik heb zo veel bereikt, ik ben eindelijk waar ik wil zijn, maar is dit alles?

Om beslissingen te kunnen maken, moeten we eerst alle twijfel wegnemen. Zodra we er achter zijn wat jou dit ongemakkelijke en vervelende gevoel gaf maken we een plan om jouw beslissing stap voor stap uit te voeren. Dit betekent wel dat je bereid moet zijn om tot actie over te gaan en dat je meer dan eens uit je comfortzone zal moeten komen.

Wat focus op 30+++ Dilemma

  • De tendens om je jezelf op een positieve manier te bekijken.
  • Verandering in hoe je naar anderen kijkt, communiceert en de relatie die je met hen hebt.
  • Je kunt je creativiteit, spontaniteit en expressie makkelijker laten zien.
  • De tendens om het leven als geheel als behapbaar en rooskleuriger te zien.

Work Life balance

Als je jezelf in onderstaande punten herkent, is het misschien de moeite waard om op dit gebied te focussen;

  • Ik heb veel plannen en ideeën, ik weet wat ik wil, maar op de een of andere manier lukt het me niet om te beginnen.
  • Ik ben opzoek naar een nieuw levensdoel, verborgen talenten; ik wil mezelf ontwikkelen (werk / privé).
  • Ik wil graag inzicht om mijn eigen functioneren; reflectie.
  • De urgente taken van vandaag overschaduwen mijn lange termijn doelen.
  • Momenteel gebruik ik mijn tijd inefficiënt en pas ik mijn vaardigheden onvoldoende toe. Daardoor ben ik minder productief dan mogelijk.
  • Ik heb te veel hooi op mijn vork genomen, zo veel dat ik het niet meer aan kan. Als ik dingen niet snel anders ga aanpakken, loopt het allemaal in de soep.

Met elke verandering gaat een verlies gepaard; je gehechtheid aan materiële zaken, een bepaald resultaat of de manier waarop je iets altijd deed. Zonder verandering is er echter ook geen vooruitgang en innovatie mogelijk. Coaching kan jou net even dat extra duwtje in de rug geven om juist een stapje harder of zachter te gaan lopen. Het kan er voor zorgen dat je inzichten krijgt die jou er toe zetten om een plan (succesvol) uit te voeren dat al 3 jaar op de plank lag.

Veranderingen op het gebied van Work / Life Balance zijn meestal veranderingen die van binnenuit komen. Veranderingen die van binnenin komen hebben vaak een grotere impact, omdat ze geïntegreerd zijn met jouw levensstijl. Jouw normen en waarden. Het is geen snelle oplossing, maar je zult versteld staan van wat je kunt bereiken!

Expat – Relocation Support

Uit eigen ervaring weet ik hoe het is om de partner van een Expat te zijn. Daardoor kan ik me soms makkelijker inleven in een aantal van de uitdagingen die voor je liggen. Tijdens mijn periode als Spouse heb ik om me heen verschillende impressies opgedaan over hoe je een verhuizing naar het buitenland het beste kunt aanpakken.

Ik stond er versteld van hoeveel mensen niet de juiste voorbereiding hadden getroffen, om zo glad mogelijk over te gaan. Ik heb het dan niet over de logistiek, het vinden van een school voor de kinderen en hoe je een telefoonaansluiting regelt. Veel mensen vergaten om na te denken over de invulling van het dagelijksleven; wat ga ik doen om me in het buitenland thuis te voelen?

Verhuis en voel je thuis

De meeste mensen die als Expat (Spouse) in het buitenland vertoeven, komen vroeg of laat obstakels tegen:

  • Het bevalt me hier, wil ik hier blijven, zo ja wat zal ik daarvoor moeten ondernemen?
  • Ik spreek de taal niet.
  • Ik heb mijn baan opgegeven  om mee te gaan, nu ben ik afhankelijk van mijn partner.
  • Ik kan geen soortgelijk werk vinden.
  • Het is een enorme cultuurshock; zal ik ooit vrienden maken?
  • Ik heb heimwee, voel me alleen en opgesloten.
  • Ik ben gefrustreerd, weet niet hoe ik de dag door kom, iemand (naast mijn partner) om mee te praten zou fijn zijn.

Dit zijn echte problemen en frustraties die het welbevinden aantasten en ervoor zorgen dat mensen terug willen keren. Het gevoel van onzekerheid, eenzaamheid en isolatie kan bedrukkend werken. Het kan er voor zorgen dat je relatie/ gezin onder spanning komt te staan. Door te kiezen voor professionele ondersteuning en begeleiding kun je deze vervelende gevoelens grotendeels voorkomen. Een realistisch plan doet wonderen.